Jackobo's Old Photoblog

Pavement lines and a man talking on the phone. This is one of the few photos where I kneeled to take it. When rangefinder and SLR cameras appeared on the market, one of the things that photographers were excited about was not only their portability but also the ability to shoot from eye level. In street photography most times you don’t have time to make another movement except to raise the camera to your eyes but also when you see a scene you see it standing straight, not lying flat on your stomach! I believe it is a form of disrespect to all the great photographers of the past who discovered the ultimate photographic expression by shooting at eye level to constantly try to shoot in another position.
Why I took the photo in a kneeling position myself then? Because I wanted to concentrate on the pavement lines and by experience I knew that I had to fill the frame with them, which could only be done in that position.
|
Γραμμές πεζοδρομίου και ένα άντρας να μιλάει στο τηλέφωνο. Αυτή είναι μία από τις λίγες φωτογραφίες μου την οποία τράβηξα γονατιστός. Όταν εμφανίστηκαν στην αγορά οι τηλεμετρικές και οι μονοπτικές φωτογραφικές μηχανές ένα από τα πράγματα που έκανε τους φωτογράφους να ενθουσιαστούν με αυτές δεν ήταν μόνο η ευκολία στη μεταφορά αλλά και το ότι μπορούσαν να τραβήξουν φωτογραφίες από το ύψος των ματιών. Στη φωτογραφία δρόμου τις περισσότερες φορές δεν έχεις χρόνο να κάνεις άλλη κίνηση από το να σηκώσεις τη φωτογραφική αλλά επίσης όταν βλέπεις μια σκηνή τη βλέπεις όρθιος και όχι ενώ σέρνεσαι στο έδαφος! Πιστεύω ότι είναι μια μορφή ασέβειας προς όλους τους μεγάλους φωτογράφους του παρελθόντος που ανακάλυψαν την απόλυτη φωτογραφική έκφραση φωτογραφίζοντας από το ύψος των ματιών το να προσπαθούν κάποιοι να τραβάνε από άλλες στάσεις.
Γιατί τότε τράβηξα τη φωτογραφία γονατιστός; Γιατί ήθελα να εστιάσω τη προσοχή στις γραμμές του πεζοδρομίου και από την εμπειρία μου ξέρω ότι έπρεπε να γεμίζω το κάδρο με αυτές, κάτι που μπορούσε να γίνει μόνο από αυτή τη στάση.